Een van de eerste beslissingen na een overlijdende is de keuze voor begraven of cremeren. Sommige mensen leggen voor hun overlijden al vast wat zij willen. Als je ervoor kiest om je verlorenen te begraven mag dit na 36 uur na overlijden. Veel ouders vinden het lastig om aan hun kind uit te leggen wat een begrafenis is of überhaupt begraven. Misschien omdat je het onderwerp zelf moeilijk vinden, wellicht omdat je zelf ook niet goed weet wat er gebeurt bij de begrafenis en als iemand begraven is. Probeer het in ieder geval zo tastbaar mogelijk te maken. Bij elke begrafenis zijn een aantal vaste dingen zoals de kist, het lichaam, het graf en het rouwvervoer.
Wat is een begrafenis eigenlijk?
Voor de begrafenis is bijna altijd een afscheidsdienst. De kist wordt door een rouwauto naar het gebouw gebracht. De dienst kan op de begraafplaats maar ook in een kerk of een ander mooi gebouw. Een begrafenis is de dienst waarbij de overledene in een grafkist wordt begraven in de aarde. Begraven betekent onder de aarde leggen. Na het begraven moet het lichaam minimaal 10 jaar onder de aarde blijven. In sommige gevallen kiest de overledene voor een begrafenis zodat nabestaanden nog een plek hebben om te bezoeken. Het kan ook zijn dat hiervoor gekozen wordt vanwege een geloofsovertuiging. Bij een begrafenis nemen nabestaanden definitief afscheid bij het graf en maken er een gedenkplek van.
Als je wilt, kun je de begrafenis een beetje aanpassen aan je kind. Als het bijvoorbeeld om de dood van een familielid gaat, vinden kinderen het fijn als ze betrokken worden. Je zou ervoor kunnen kiezen om bij het afscheid een verhaal te laten voorlezen. Kinderen kunnen ook kaarsjes aansteken of iets bij of op de kist leggen.
Nederland heeft veel begraafplaatsen. Hierbij wordt er onderscheid gemaakt tussen een gemeentelijke en een bijzondere begraafplaats. Er zijn ook verschillende graven waarin overledenen begraven worden. Je kan op eigen terrein begraven worden, dat heeft een privé graf. Op de begraafplaats wordt er ook onderscheid gemaakt tussen een algemeen graf en eigen graf. In een algemeen graf worden drie tot vier overledenen samen begraven. Eigen graven zijn voor mensen die een graf voor zichzelf willen of die kunnen samen met dierbaren, zo kunnen oma en opa bijvoorbeeld samen onder de grond.
